Wskazania na Triduum Paschalnw, kliknij link ponizej

https://diecezja.pl/aktualnosci/wskazania-na-swiete-triduum-paschalne-2020-roku/

List Metropolity z dn. 30.03.2012 Dostępny pod adresem:

https://drive.google.com/file/d/1V32rQltgAiWnbqhtanPTRyR4t6512Jqq/view

Kraków, 23 marca 2020 r.

Nr826/2020

Wskazania w sprawie sakramentu pokuty i pojednania

oraz komunii świętej w czasie stanu epidemii

Troszcząc się o dobro fizyczne i duchowe a nade wszystko o zbawienie dusz powierzonego mi Ludu Bożego i realizując zalecenia zawarte w Nocie Penitencjarii Apostolskiej z dnia 20 marca 2020 r. oraz wskazania Prezydium Konferencji Episkopatu Polski z dnia 21 marca 2020 r. pragnę udzielić bardziej szczegółowych instrukcji dotyczących sprawowania sakramentu pokuty i pojednania oraz rozdzielania Komunii świętej w czasie stanu epidemii.

Spowiedź

1.      Zwyczajnym sposobem odpuszczania grzechów ciężkich popełnionych po chrzcie świętym pozostaje indywidualna i integralna spowiedź oraz rozgrzeszenie (por. kan. 960 Kodeksu Prawa Kanonicznego). Dlatego bardzo proszę kapłanów, aby stwarzali wiernym jak najwięcej możliwości do spowiedzi indywidualnej, ale w taki sposób, aby nie naruszało to ograniczeń, wynikających z obowiązujących obecnie przepisów państwowych (m.in. nie więcej niż 50 osób, tworzących zgromadzenie) oraz wskazań służb sanitarnych.

2.      Nie należy więc organizować specjalnych spowiedzi parafialnych, kiedy jednego dnia miałaby się wyspowiadać w stosunkowo krótkim czasie liczna grupa wiernych spowiadanych przez wielu księży. Chodzi raczej o to, aby księża w tych wyjątkowych okolicznościach zewnętrznych byli bardziej dyspozycyjni dla wiernych, którzy chcieliby skorzystać ze spowiedzi.

3.      Ze względu na stan epidemii spowiedź powinna się odbywać z zachowaniem odpowiednich środków bezpieczeństwa i higieny. W obecnych warunkach zgodnie ze wskazaniami Penitencjarii Apostolskiej oraz Prezydium KEP wskazane jest zrezygnować z konfesjonałów na rzecz większych wietrzonych, większych pomieszczeń tak, aby można było zachować odpowiednią odległość (ok. 2 metry) między penitentem i spowiednikiem. Takim pomieszczeniem może być np. kościół, kaplica, zakrystia, sala katechetyczna, kancelaria parafialna lub inne godne miejsce. Spowiedzi można także wysłuchać na otwartej przestrzeni. Zawsze jednak należy zadbać, aby warunki gwarantowały niezbędną dyskrecję. Gdyby natomiast spowiedź mimo wszystko odbywała się w konfesjonale, to należy zadbać, aby na jego kratkach była umieszczona folia zabezpieczająca dezynfekowana po każdej spowiedzi przy pomocy odpowiedniego płynu i papierowych ręczników jednorazowych. Informacja na ten temat z prośbą do penitentów o wykonanie tych czynności po spowiedzi powinna być umieszczona w widocznym miejscu na konfesjonale lub bezpośrednio przy nim.

4.      Należy pamiętać, że nie jest dopuszczone przez Kościół spowiadanie lub rozgrzeszanie przez list, telefon ani za pośrednictwem Internetu. Warto natomiast wykorzystać środki komunikacji społecznej w celu przygotowania wiernych do odpowiedniego przeżycia spowiedzi w skróconej lub w nadzwyczajnej formie, a także do podnoszenia na duchu.

5.      Należy zachęcać wiernych, aby uwzględniając wyjątkowe okoliczności nie łączyli w tym okresie spowiedzi z kierownictwem duchowym, ale ograniczyli się do zwięzłego wyznania grzechów. Spowiednicy również nie powinni udzielać długich pouczeń.

6.      Zgodnie z doktryną moralną i kanoniczną w okresie epidemii w sprawowaniu sakramentu pokuty mogą wystąpić okoliczności, w których nie będzie wymagane integralne, wyczerpujące wyznanie grzechów. Kiedy istnieje niebezpieczeństwo zewnętrzne dla penitenta lub dla spowiednika, spowiadający się jest zwolniony z obowiązku szczegółowego wyznawania grzechów. Taka sytuacja może mieć miejsce, gdy występuje niebezpieczeństwo zakażenia, a także w sytuacji niemożności zachowania odpowiedniej dyskrecji wyznania grzechów. W takich okolicznościach wystarczy krótkie wyznanie popełnionych grzechów. Natomiast w sytuacji poważnego niebezpieczeństwa zarażenia lub niedochowania dyskrecji wyznania dopuszcza się nawet ogólne uznanie winy, wyrażone poprzez słowa spowiedzi powszechnej lub krótsze zdanie czy gest wyrażający świadomość popełnienia grzechów i skruchę. Kapłan według swojego rozeznania może w konkretnych okolicznościach pouczyć penitenta o konieczności skrócenia wyznania grzechów, a następnie wyznaczyć stosowną pokutę i udzielić rozgrzeszenia. Należy wtedy krótko pouczyć penitenta o konieczności szczegółowego wyznania grzechów ciężkich w sakramentalnej spowiedzi, kiedy to będzie już możliwe.

7.      W niebezpieczeństwie śmierci (in periculo mortis), zgodnie z kan. 961-963 KPK, można udzielić także absolucji dla wielu penitentów jednocześnie (rozgrzeszenie ogólne). Nie chodzi tu tylko o stan agonii (in articulo mortis), ale o szerzej rozumiany stan niebezpieczeństwa utraty życia. W sytuacji obecnego zagrożenia epidemicznego w niebezpieczeństwie śmierci mogą znajdować się pacjenci na oddziałach zakaźnych oraz personel szpitalny, który się nimi zajmuje. W miarę rozwoju epidemii ta kategoria może obejmować także inne grupy i osoby według roztropnej oceny szafarza sakramentu pokuty. Przed udzieleniem absolucji generalnej należy wezwać wiernych do aktu skruchy oraz pouczyć o konieczności postanowienia wyznania grzechów ciężkich w sakramentalnej spowiedzi, kiedy to będzie możliwe po ustaniu zagrożenia. Obrzęd pojednania wielu penitentów w niebezpieczeństwie śmierci znajduje się w Obrzędach pokuty dostosowanych do zwyczajów diecezji polskich. W sytuacji dalszego rozwoju epidemii, może występować poważna konieczność udzielenia rozgrzeszenia ogólnego również innym grupom wiernych, którzy przez dłuższy czas będą pozbawieni dostępu do kapłanów, zgodnie z kan. 961 § 2 KPK.

8.      Ponadto wiernym należy przypominać, że zawsze, gdy nie mają dostępu do kapłana i z tego powodu nie mogą skorzystać z rozgrzeszenia sakramentalnego, mogą uzyskać przebaczenie grzechów nawet śmiertelnych poprzez akt żalu doskonałego, tj. płynącego z miłości do Boga, wyrażony w szczerej prośbie o przebaczenie (takiej, jaką penitent jest obecnie w stanie wyrazić np. akt żalu „Ach żałuję za me złości…”), i któremu towarzyszy stanowcze postanowienie, aby jak najszybciej przystąpić do spowiedzi sakramentalnej (por. KKK, nr 1452).

9.      Proszę także, aby informować wiernych o szerokich możliwościach uzyskania odpustu zupełnego, jakie otworzyła Penitencjaria Apostolska dekretem z 20 marca 2020 r., którego treść jest dostępna na stronie internetowej naszej Archidiecezji www.diecezja.pl .

Komunia Święta

10.  Wiernym należy przypomnieć, że w wykładni trzeciego przykazania kościelnego („Przynajmniej raz w roku, w okresie wielkanocnym, przyjąć Komunię Świętą”) Konferencja Episkopatu Polski ustaliła, że okres, w którym obowiązuje to przykazanie, obejmuje czas od Środy Popielcowej (26.03.2020) do Niedzieli Trójcy Świętej (7.06.2020).

11.  Zgodnie z obowiązującymi przepisami kościelnymi każdy wierny zawsze ma prawo według swego uznania przyjąć Komunię Świętą do ust. W związku z tym nikomu nie można nakazywać przyjęcia Komunii Świętej na rękę, można - a w obecnych okolicznościach nawet trzeba - do tego zachęcać. Należy tak organizować udzielanie Komunii Świętej, aby nie naruszyć wrażliwości osób mających trudność w przyjęciu Komunii Świętej na rękę. Jeśli część wiernych przyjmuje Komunię Świętą na rękę, a część do ust, jest wskazane, aby obu grupom Komunii udzielali różni szafarze lub też by osoby przyjmujące Komunię do ust przyjmowały ją po osobach przyjmujących Komunię na rękę. Wiernych przyjmujących Komunię Świętą na rękę należy zachęcać, by uprzednio, w miarę możliwości, zdezynfekowali sobie dłonie.

12.  Bardzo proszę, aby Księża postarali się stworzyć wiernym, którzy łączą się duchowo ze wspólnotą Kościoła poprzez transmisję Mszy świętej za pośrednictwem telewizji, radia lub internetu, możliwośćprzyjmowania Komunii Świętej w kościele w wyznaczonych godzinach, podchodząc pojedynczo w taki sposób, aby zachować normy bezpieczeństwa.

XMarek Jędraszewski

Arcybiskup Metropolita Krakowski

ks. Tomasz Szopa

Kanclerz Kurii

Kraków, dnia28marca 2020 r.

Nr 851/2020

Dekret w sprawie zaleceńna czas stanu epidemii

Uwzględniając aktualnie obowiązujące przepisy państwowe oraz kościelne wprowadzam z dniem 29 marca 2020 r. na terenie Archidiecezji Krakowskiej następujące postanowienia:

1.      Na podstawie kan. 87 § 1 Kodeksu Prawa Kanonicznego udzielam dyspensy od obowiązku niedzielnego uczestnictwa we Mszy Świętej dla wszystkich wiernych.Przypominam, że skorzystanie z dyspensy oznacza, że nieobecność na Mszy niedzielnej we wskazanym czasie nie jest grzechem. Jednocześnie gorąco zachęcam, aby wierni trwali na osobistej i rodzinnej modlitwie w domach. Zachęcam też do duchowej łączności ze wspólnotą Kościoła poprzez transmisje radiowe, telewizyjne lub internetowe oraz lekturę Pisma Świętego i czytań liturgicznych z danego dnia a także modlitwę Liturgią Godzin.

2.      Zgodnie z przepisami państwowymi od dnia 25 marca br. w poszczególnychMszachświętych oraz we wszelkich innych celebracjach może uczestniczyć maksymalnie 5 osób, nie licząc osób sprawujących posługę. Zatem oprócz kapłanów i kilku niezbędnych usługujących mają to być w pierwszej kolejności osoby zamawiające intencję mszalną. Na drzwiach kościołów należyumieścić stosowną informację i przekazać ją wiernym także innymi kanałami komunikacyjnymi. Jeśli pojawią się w następnych dniach kolejne obostrzenia wynikające z prawa państwowego, należy się do nich dostosować i uwzględnić je w praktyce duszpasterskiej.

3.      W domach zakonnych w celebracjach uczestniczyć mogą jedyniemieszkańcy domu oraz celebrans, nawet jeśli nie jest mieszkańcem domu.

4.      W Mszach świętych pogrzebowych może uczestniczyć maksymalnie 5 osób,nie licząc celebransa, ministranta i pracowników firmy pogrzebowej.

5.      Przypominam, że w czasie liturgii należy przestrzegać w kościołach następujących zasad:

a)      kapłani przed rozpoczęciem liturgii powinni dokładnie umyć ręce i kierować się zasadami higieny,

b)     zachęcam do korzystania z możliwości, jaką dają przepisy liturgiczne Kościoła, aby Komunię Świętą przyjmować na rękę,

c)      znak pokoju należy przekazywać przez skinienie głowy bez podawania rąk,

d)     cześć Krzyżowi należy oddawać przez przyklęknięcie lub głęboki skłon, bez kontaktu bezpośredniego,

e)      należy powstrzymać się ponadto od oddawania czci relikwiom poprzez pocałunek lub dotykanie,

f)       na kratki konfesjonałów należy nałożyć folie ochronne,

g)     kropielnice kościelne należy opróżnić.

6.      W przypadku koncelebry wypada, aby w tym czasie przygotowywanie kielicha, spożywanie z niego i puryfikacja była pozostawiona głównemu celebransowi, niezależnie od obecności innych posługujących. Koncelebransi spożywają Ciało i Krew Pańską przez zanurzenie, po czym główny celebrans spożywa Krew Pańską.

7.      Polecam, aby kościoły pozostawały w ciągu dnia otwarte, tak aby możliwa była indywidualna modlitwa z zachowaniem wszystkich ograniczeń wynikających z prawa państwowego i kościelnego. Niech duszpasterze troszczą się o dodatkowe okazje do spowiedzi i adoracji Najświętszego Sakramentu.

8.      Podtrzymuję polecenie, aby – przy zachowaniu należytych zasad higieny – kapłani odwiedzali chorych i starszych parafian z posługą sakramentalną, w szczególności tych, którzy o to proszą.

9.      Księży proszę, aby w tym wyjątkowym czasie do posługi nie angażować nadzwyczajnych szafarzy Komunii świętej z troski o nich i ich najbliższych.

10.  Szczegóły dotyczące sprawowania sakramentu pokuty i pojednania oraz spraw związanych z rozdzielaniem Komunii świętej zostały przekazane księżom w dokumencie z dnia 23 marca 2020 r., nr 826/2020. Pozostają one w mocy z uwzględnieniem zmian wynikających z aktualnych przepisów państwowych, w szczególności dotyczących liczby uczestników zgromadzenia religijnego.

11.  Zgodnie z dekretem Kongregacji ds. Kultu Bożego i Dyscypliny Sakramentów z dnia 25 marca 2020 r. w Niedzielę Palmową upamiętnienie wjazdu Pana Jezusa do Jerozolimy powinno być obchodzone wewnątrz świątyni. W Katedrze należy zastosować drugą formę przewidzianą przez Mszał Rzymski, natomiast w kościołach parafialnych oraz w innych miejscach odpowiedzialni duszpasterze niech roztropnie rozstrzygną, którą formę celebracji wybrać z wyłączeniem pierwszej.

12.  Wskazania dotyczące przebiegu Świętego Triduum Paschalnego zostaną wydane w najbliższych dniach.

13.  Dekret niniejszy obowiązuje do odwołania.

Arcybiskup Metropolita Krakowski

Kanclerz Kurii

DEKRET PENITENCJARII APOSTOLSKIEJ ODNOŚNIE PRZYZNANIA SPECJALNYCH ODPUSTÓW DLA WIERNYCH W OBECNEJ SYTUACJI PANDEMII, 20.03.2020 R.

PENITENCJARIA APOSTOLSKA

DEKRET

Wiernym dotkniętym chorobą zakaźną spowodowaną Covid-19, powszechnie znaną jako koronawirus,  a także pracownikom służby zdrowia, członkom rodzin i wszystkim tym, którzy w jakimkolwiek charakterze, także poprzez modlitwę, opiekują się nimi, udziela się daru specjalnych odpustów. „Weselcie się nadzieją! W ucisku bądźcie cierpliwi, w modlitwie – wytrwali” (Rz 12, 12). Słowa napisane przez św. Pawła do Kościoła w Rzymie rozbrzmiewają w całej historii Kościoła i ukierunkowują myśli wiernych w obliczu wszelkich cierpień, chorób i nieszczęść. Obecna chwila, w której cała ludzkość zagrożona niewidzialną i podstępną chorobą, która od pewnego czasu stała się częścią życia każdego człowieka, naznaczona jest dzień po dniu dręczącymi obawami, nowymi niepewnościami, a przede wszystkim powszechnym cierpieniem fizycznym i moralnym. Kościół, idąc za przykładem swego Boskiego Mistrza, zawsze troszczył się o chorych. Jak wskazał św. Jan Paweł II, sens ludzkiego cierpienia jest dwojaki: „Jest nadprzyrodzony, ponieważ zakorzenia się w Boskiej tajemnicy Odkupienia świata. Jest równocześnie głęboko ludzki, ponieważ człowiek odnajduje w nim siebie, swoje człowieczeństwo, swoją godność, swoje posłannictwo” (List apostolski SalvificiDoloris, 31). Również papież Franciszek w tych ostatnich dniach okazał swoją ojcowską bliskość i ponowił swoje zaproszenie do nieustannej modlitwy za chorych na koronawirusa. Aby wszyscy ci, którzy cierpią z powodu Covid-19, właśnie w tajemnicy tego cierpienia odkryli na nowo „samo odkupieńcze cierpienie Chrystusa” (tamże, 30), Penitencjaria Apostolska, ex auctoritateSummiPontificis, ufając słowu Chrystusa Pana i uznając w duchu wiary, że obecną epidemięnależy przeżywać w duchu osobistego nawrócenia, udziela daru odpustów zgodnie z następującym zarządzeniem. Udziela się odpustu zupełnego wiernym cierpiącym na koronawirusa, którzy podlegają kwarantannie na polecenie władz sanitarnych w szpitalach lub we własnych domach, jeśli w duchu oderwanym od jakiegokolwiek grzechu, zjednoczą się duchowo poprzez środki masowego przekazu z celebracją Mszy Świętej, odmawianiem Różańca Świętego, pobożnej praktyki Drogi Krzyżowej lub innych form pobożności, a przynajmniej odmówią Wyznanie Wiary, Modlitwę Pańską i pobożne wezwanie do Najświętszej Maryi Panny, ofiarując tę próbę w duchu wiary w Boga i miłości wobec swoich braci i sióstr, z wolą wypełnienia zwykłych warunków (spowiedź sakramentalna, komunia eucharystyczna i modlitwa w intencji Ojca Świętego) tak szybko, jak będzie to możliwe. Pracownicy służby zdrowia, członkowie rodzin i wszyscy ci, którzy za przykładem Dobrego Samarytanina, narażając się na ryzyko zarażenia, opiekują się chorymi na koronawirusa według słów Boskiego Odkupiciela: „Nikt nie ma większej miłości od tej, gdy ktoś życie swoje oddaje za przyjaciół swoich” (J 15, 13), otrzymają ten sam dar odpustu zupełnego na tych samych warunkach. Ponadto, Penitencjaria Apostolska udziela odpustu zupełnego na tych samych warunkach z okazji obecnej epidemii światowej nawet tym wiernym, którzy ofiarująnawiedzenie Najświętszego Sakramentu, lub Adorację Eucharystyczną, lub lekturę Pisma Świętego przez co najmniej pół godziny, lub odmówienie różańca świętego, lub pobożne odprawienie Drogi Krzyżowej, lub odmówienie Koronki do Miłosierdzia Bożego, w intencji przebłagania Boga Wszechmogącego o koniec epidemii, ulgę dla tych, którzy cierpią i zbawienie wieczne dla tych, których Pan powołał do siebie. Kościół modli się za tych, którzy nie mogą przyjąć sakramentu namaszczenia chorych i wiatyków, powierzając Bożemu miłosierdziu wszystkich i każdego z osobna na mocy komunii świętych i udziela wiernym odpustu zupełnego w chwili śmierci, pod warunkiem, że byli należycie dysponowani i zwykle za życia modlili się (w tym przypadku Kościół zastępuje trzy zwyczajowe warunki). W celuuzyskania tego odpustu zaleca się używanie krucyfiksu lub krzyża (por. Enchiridionindulgentiarum, nr 12). Niech Najświętsza Maryja Panna, Matka Boga i Kościoła, UzdrowienieChorych i Wspomożycielka Wiernych, nasza Orędowniczka, pomoże cierpiącej ludzkości, oddalając od nas zło tej pandemii i wyjednującnam wszelkie dobro niezbędne dla naszego zbawienia i uświęcenia. Niniejszy dekret jest ważny niezależnie od wszelkich przepisów stanowiących inaczej. W Rzymie, w siedzibie Penitencjarii Apostolskiej, 19 marca 2020 roku.

Kard. Mauro Piacenza Penitencjarz Większy Ks. Prał. Krzysztof Nykiel Regens